Dit is de klassieke zin waarmee bijna iedere eerste les wordt mee begonnen. Zelfs al heb je enkele lessen gehad. Soms nog durven ze hier starten met deze zin. Maar al gauw volgt er een verhaaltje achter om de les op een leuke manier te starten.
Maar vandaag was dat verhaaltje zelfs niet nodig. De eigenlijke les begon met een sinaasappel... Raar maar waar. Maar we moesten per 2 bespreken hoe je die sinaasappel kan verdelen onder elkaar. Je kwam uiteindelijk op verschillende mogelijkheden uit (met geweld - onderhandelen - een derde partij laten tussenkomen - probleem negeren - enz). Vanuit dit eenvoudig voorbeeld waarbij je zelf (en ook leerlingen) de verschillende dingen kan aanhalen, kan je vertrekken om dit uit te gaan breiden. Je kan daarin zelf bepalen hoe ver je gaat. Wij hebben deze les vooral gesproken over de UN. Oyvin, de docent voor deze lessen, heeft een heel goede achtergrond en kan de problemen zeer goed analyseren en uitleggen wie wat gedaan heeft en om welke reden. De basisprincipes van de UN zijn aan bod gekomen en enkele belangrijke gebeurtenissen (de 2 golfoorlogen, Kosovo, Afghanistan, Joegoslavie,...). Daarbij kwam ook het internationaal (straf)hof aan bod en de beperkingen die het heeft. Heel veel materiaal dat aan bod kwam en heel weinig tijd om het te bespreken. Maar maandag gaat de les verder over dit. Het zal dan weer interessant worden hoop ik.
Vandaag was er ook nog een introductie tot de Noorse folkinstrumenten. Er werd veel informatie gegeven maar vooral veel live gespeeld. De instrumenten varieerden: van Wistle flute of Jews harp tot viool of zijn variant (het Noorse nationaal instrument) de Hardanger Fiddle. Deze laatste heeft zijn eigen specifieke klank omdat het naast de vier snaren er nog 4/5 extra heeft. Dit geeft een extra vibratie en een specifiek geluid. Enkele de 4 snaren worden bespeeld. De andere zijn eronder gelegen en worden onrechtstreeks aan het trillen gebracht. Moeilijk om uit te leggen maar heel mooi om the horen.
