maandag 9 juni 2008

Laatste nacht

Vandaag wordt het de laatste nacht in mijn kamer hier, de laatste nacht in Stavanger, de laatste nacht in Noorwegen. Er zal enkel nog een ontbijt volgen met daarna de laatste spullen die ik in men bagage prop. Morgen neem ik dan na een laatste keer omgekeken te hebben mijn spullen. Ik geef nog een keer 28 kronen uit voor de bus aan 1 van de chauffeurs op lijn 1B, 2A, 2B of 3. Deze lijnen heb ik zo dikwijls genomen maar nu is het een laatste keer. Na een korte wandeling naar de busstop richting luchthaven, met een laatste blik op het centrum (het meer, stadspark, haven, busstation, kathedraal, enz), zal ik om nummer negen stappen naar de luchthaven. Hiermee laat ik Stavanger en een half jaar van mijn leven achter. Hopelijk kom ik nog wel eens terug want het is en blijft een mooie stad. Een stad met een speciale plek in men hart. Nog een laatste keer zal ik voorbij Madlakrossen en het winkelcentrum daar rijden, dan komt Kvernevik aan de beurt. We nemen de brug over de toegang tot Hafrsfjord, de omweg langs Tananger. We rijden voorbij de mooie oude haven om wat verder voorbij de grote moderne havan van Risa te rijden. Dan verschijnt in de verte te verkeerstoren van de luchthaven en komt het besef dat het voorbij is. We draaien de weg naar de luchthaven op. Ik zie nog de bordjes van Ruinkirke, Solastrand en Solastrandhotel en dan de parkeergarages van de luchthaven. Eerst paseren we nog de helicopterterminal om te stoppen voor de vliegtuigpassagiersterminal. Na langs de self deskcomputer te zijn gepaseersd en mijn bagagelabels te hebben bevestigd lever ik dit alles af. Hopelijk zonder te veel overgewicht. Vervolgens ga ik de trappen op, een laatste keer voorbij security om dan in de terminal te wachten. Eerst op de binnenlandse vlucht naar Oslo, daar stap ik dan over naar Brussel. Als alles goed gaat land ik omstreeks 19.00 en zie ik mijn schatje terug. Na een stevige knuffel is het tijd om naar huis te gaan. Tijd om over het verleden te praten, over wat tot voor kort nog het mooie heden in Noorwegen was.
Het was een tijd om nooit te vergeten!