Vandaag is de week stage begonnen. Tijdens deze stage gaan we in kleine groepen naar de stagescholen. Ik zit in een groep met drie andere (2 Waalse meisjes en een Tsjechise). We zitten in een kleine school met een driehonderdtal leerlingen. De school heeft alleen een hogere afdeling vergelijkbaar met de middenschool. Dit is hier graad 8 tot 10 met leerlingen van 14-16 jaar. Er zijn 4 klassen in elk jaar. De school is goed uitgerust. Je hebt 3 vleugels in de school. 2 vleugels waar lessen doorgaan en een derde vleugel met administratie en de kantoren van de leerkrachten. Per graad hebben de leerkrachten een eigen ruimte (per 8 leerkrachten). In deze ruimte kunnen ze rustig werken. Ze hebben hier het nodige materiaal ter beschikking alsook voor ieder individueel een laptop van de school. Naast de algemene leslokalen zijn er ook enkele praktijklokalen. Zo is er een groot muzieklokaal met de nodige uitrusting (een aantal muziekinstrumenten, tredes voor het koor, enz...). Je hebt de crearuimtes: 1 voor textiel (stoffen, naaimachines,...); 1 voor tekenen (papier,...); 1 voor werken met klei (draaitafel, oven,...); 1 voor houtbewerking (werktafels, professionele zaagmachines,...). Dit laatste lokaal wordt steeds minder gebruikt. Dit is een algemene trend want op de universiteit hebben we dit ook gehoord. Werken met hout is steeds minder populair. Toch heeft iedere school nog steeds deze imense infrastructuur ter beschikking. Je hebt ook nog een gezellige leraarskamer met een klein keukentje, een tafel om aan te werken en verschillende kleurrijke sofa's. Met de paastijd die op komst is staan er overal versieringen op de tafels aangevuld met narcissen.
Na een vergadering met al het personeel te hebben bijgewoond (in het Noors dus we hebben er niet veel van begrepen) en de rondleiding door het gebouw zijn we in de klassen zelf gegaan. Dit is een immens verschil met België. De klassen zijn veel chaotischer, binnen 1 klas kan er een enorm niveauverschil zijn. Het is wel een lossere en meer ontspannen manier van lesgeven.
Ik heb 2 uur wiskunde gevolgd in graad 10 (15-16 jaar oud). Ze leren nu dingen die je in België in het eerste middelbaar leert (o.a. eerstegraadsvergelijkingen,...). De wiskundeboek die ik gezien heb was speciaal aangepast aan het enorme niveauverschil dat je in Noorse klassen kan hebben. Zo zijn er voor ieder onderdeel 3 verschillende moeilijkheidsgraden. Het is een soort van "Begeleid zelfstandig leren" dat in deze lessen wordt toegepast. De leerlingen kiest zelf (naargelang zijn kunnen en de punten die hij wilt halen) welk niveau van oefeningen hij wil maken. In de klas die ik aan het werk heb gezien was eht verschil enorm. Enkele hadden wiskunde zelfs volledig opgegeven. De wiskundeles is voor hen niet belangrijk en dus praten ze er maar op los, ze negeerden alles en deden enkel waar ze zin in hadden. Dit werkte zo storend voor de andere leerlingen dat de leerlingen die alles hebben opgegeven achteraan in de klas zitten zodat de rest "rustig" kan werken. Het niveau is enorm verschillende: 1 leerlingen haalt met gemak het maximum en hij mag zich voorbereiden op een laptop en zo bijleren (er is geen tijd en ruimte om hem echt voldoende te begeleiden). Andere werken met drie samen om zo door samenwerking hun niveau te laten stijgen. Voor sommige moet je ze wat meer uitleg geven om ze op weg te helpen. Andere moet je iedere 5 min aansporen om te werken. Ze kunnen het wel als ze willen maar ze zijn snel afgeleid. Diegene die het hebben opgegeven zijn bijna reddeloos verloren. Sommige kunnen zelfs nauwelijks vermenigvuldigen of als er een getal dat uit vier cijfers bij komt kijken lukt ook niet nog. Op deze manier is het zelfs moeilijk om nog maar een job in een winkel te vinden.
Tijdens de middag hebben we iets gegeten en bijgepraat over de ervaringen. Nadien hebben we allemaal een Duitse les bijgewoond. Tijdens de start van de les was er een algemene introductie op de taak die ze te verwerken kregen. Zo moesten ze in het Duits regels opstellen tussen ouders en jongeren. Een klasieke oefening die in veel taallessen wordt gebruikt. De leerlingen mochten hier in groepen aan werken. Daarvoor bleven ze niet in de klas maar verspreiden ze zich over de school. Enkele bleven in de klas werken, andere gingen aan het werk in speciale groepsklasjes (kleine klasjes waar je afgezonders in alle rust kan werken), nog andere werkten ergens in de hal of in de grote algemene zaal. Dit is heel anders dan bij ons. Je blijft meestal in je lokaal maar hier krijgen de leerlingen de vrijheid om zelf een plaatsje te zoeken en daar aan hun taak te werken. Dit geeft een meer ontspannen leeromgeving. Om terug te komen op de taak zelf. Hieruit zijn we onder elkaar beginnen discutiëren wat het best zou zijn. Deze klassieke opdrachten of groepsgesprekken over een bepaald thema. Proberen discuties aan te gaan enzovoort. We hebben geen sluitend antwoord gevonden maar eht was wel intressant. De leerkracht Duits ging er zelfs in mee. Om de dag af te sluiten hebben we nog een klein gesprek gehad met de mentor. Dit ging over de opmerkelijkste verschillen die we tot nu toe hebben opgemerkt alsook over computergebruik en ICT-lessen. Dit kennen ze in Noorwegen niet en ze was heel geïntresseert hoe we dit in België deden. Daarmee hebben we onze eerste stagedag afgesloten.
