Project: de school en de zee

Gisteren ben ik begonnen aan een project over de school en de zee. Het is een internationaal project met deelnemers van België, Noorwegen, Zweden, Spanje, Portugal en Litouwen. Ik heb het geluk dat de universiteit me de mogelijkheid heeft gegeven om deze groep te vervoegen. Ze hebben prachtige en zeer leerrijke uitstappen. Er zijn nog maar 2 dagen voorbij maar toch heb je al een hele hoop bijgeleerd en fantastische dingen leren kennen. Enkele Noorse manieren van werken in en met de natuur. Zo hebben we de biologische boerderij nabij de school bezocht alsook een bezoekje aan de radiotoren vlakbij. Vandaag stond dan de "Lundsvagen naturskole" oip het programma. Deze school heeft een dubbele werking. Langs de ene kant is het een school waar de lokale scholen 1 dag langs komen om kennis te maken met de fauna en flora in het water. Maar er is ook een soort "leercontract" zodat leerlingen die een beetje schoolmoe zijn of andere problemen hebben hier 1 dag per week kunnen komen werken. Per dag zijn er zo een vijftal leerlingen aan de slag. We hebben de school bekeken waar ze een aquarium hebben met hun belangrijkste vondsten. Vervolgens deden we laarzen tot aan onze borst aan en een zwemvest om in roeibootjes en een grote motorboot te stappen. De motorboot nam de kleine bootjes op sleeptouw naar een naburig eiland. Daar angekomen deden we wat zeeonderzoek met het nodig materiaal. Een beetje te moeilijk om uit te leggen hoe het was maar als ik wat tijd vind plaats ik zeker enkele foto's on line. Na het eten op de universiteit hebben we de verschillende slaapplaatsen aangedaan om vervolgens te laat op de afspraak te zijn om met een deel van de groep te gaan bowlen. We hebben met de Spaanse en Portugese dan samengezeten in het kleine huisje waar de Spaanse meisjes verblijven om vervolgens na een avondje tetteren terug naar men kamer te komen om dit stukje te schrijven. Morgen worden we in het centrum van Stavanger opgepikt door een oude boot die vroeger de eilanden met de stad verbond (nu is er een imense brug voor in de plaats gekomen). We gaan dan enkele oude schepen bezoeken en mogelijk er ook mee rondvaren. Je zal er nog wel iets van horen...

Russ 2008

Dit weekend zag je veel laatstejaarsstudenten in het stad. Het is niet moeilijk om ze te herkennen omdat ze hier in Noorwegen er een hele organisatie hebben achter steken. Het is over heel het land georganiseerd en ze komen ook eens samen in Kongenparken (hier in de buurt van Stavanger). Ze doen sinds dit jaar ook iets meer culturele activiteiten maar de nadruk blijft nog steeds feesten en plezier maken. Ze hebben ook allemaal de bijhorende kledij. Er is een heel pakket aan russkledij die elk jaar wordt voorzien van het jaartal waarin ze afstuderen. Ze dragen dit dan ook geregeld. Je ziet vooral de rode broeken en soms een blauwe. Ook hebben ze geregeld een rood busje dat ze volledig aankleden. Rood is dan ook de vaste kleur die ze hiervoor gebruiken. Gisteren heb ik heel wat laatstejaars zien lopen en rondrijden. 1 busje was zeer tof. Een oude volkswagen met de naam van de school en andere dingen op geschilderd en op het dak hadden ze de Noorse vlag geverfd.

Stavanger DANST

Deze middag leek het wel of heel Stavanger aan het dansen was. Ik had in de krant gelezen dat de lokale dansstudio om 12.00 een optreden in het centrale stadspark zou geven. Omdat ik toch in de bibliotheek moest zijn vertrok ik een beetje vroeger dan gepland naar het centrum. Ik was in de voormiddag de tijd uit het oog gevlogen zodat ik de eerste 10 minuten heb gemist maar het was toch nog tof om te zien. Er passeerden nog verschillende liedjes de revue waarvan een liedje uit Amélie Poulain en één uit Grease de bekendste waren. In totaal waren er al gauw 50-100 meisjes dat hieraan meewerkten. Ondanks het slechte weer waren alle ouders en andere sympatisanten op post. Na afloop liep ik verder naar de bibliotheek. Deze is in het cultuurcentrum gevestigd en toen ik daar de centrale hal zag ik opnieuw dansers. Dit maal van een andere dansgroep en zij hebben in de hal enkele keren opgetreden.
Uiteindelijk had ik nog alle tijd om rustig in de bibliotheek rond te kijken en enkele films en Cd's mee te nemen. Nu ik verliet nog niet de bib omdat ook nu weer, na vorige week de Londense band (en ik heb de naam gevonden) "Cobra Dukes" was er een optreden. Dit maal een Noorse electropopgroepje met de naam "Modan Garu". Een heel ander genre maar opnieuw een leuke concertje.

Meer informatie over de groepjes:

Cobra Dukes
http://www.myspace.com/cobradukes

en dit is een liveoptreden van hen:


Modan Garu
www.myspace.com/modangaru2007


Ahja, "Stavanger zingt" was eigenlijk vorige week zaterdag. Toen waren er verschillende studentenkoren van over heel Noorwegen op bezoek in Stavanger. Er waren ook enkele buitenlandse koren uit Zweden en Lithouwen. Ze hebben toen al zingen door de straten gelopen en ze zouden ook nog ergens moeten samen gezongen hebben. Maar daar had ik niet zo veel van gehoord en gezien.

niveauverschil

Tijdens de laatste 2 dagen merkte ik duidelijk het niveauverschil tussen de leerlingen. Ik heb op donderdag 2 uurtjes van een wiskundeles bijgewoond. Daarin gingen ze aan de slag met een aantal vraagstukken. Het was eigenlijk vaak niet meer dan procentberekening e.d. Maar voor sommige was dit nog wel te hoo gegrepen. Ze moesten deze oefeningen in Ecxell maken. Bij sommige lukte het totaal niet en ik vroeg hoe ze de procent zouden berekenen van een getal met enkel papier en pen. Hier wisten ze geen antwoord op te geven. Doordat de taak op de computer was kwam er nog een moeilijkheid bij. Al hun computervaardigheden leren ze buiten de school, informaticalessen kennen ze hier niet. Toen ik vroeg of ze al met Excell hadden gewerkt was het antwoord dat ze dat al eens hadden gedaan. Als ik dan vroeg van: "Je kan er dus mee werken?". Was het antwoord neen. Dit merkte ik ook. Ze voerden alles volledig manueel in, formules werden niet gekopieerd, ze haalden geen voordeel uit het programma doordat ze het gewoonweg niet konden gebruiken. Het ging zelfs nog trager vooruit dan met pen en papier. Het nut van het programma was hen ook niet echt duidelijk. Ook tijdens natuurwetenschappen werd duidelijk dat er een immens verschil was. De klas is eigenlijk een normaal lokaal met banken en stoelen (heel lage versie dan nog) in plaats van de gebruikelijke hogere tafels. Er waren enkele kasten met een beetje materiaal en voor de rest nog een bijlokaaltje waar dingen (bv. verdund zwavelzuur e.d.) nog beter afgescheiden konden bewaard worden. Er zijn ook niet veel leerkrachten die dit vak willen geven en als ze het dan al geven is hun vakkennis soms miniem. Zo vroeg een leerkracht natuurwetenschappen aan een collega wat nu eigenlijk een molecule was.
Toch vragen de Noren zich nog steeds af waarom hun onderwijs zo slecht scoort in internationale vergelijkingsstudies (voor diegene dat er iets van weten: de Pisatest). Niet moeilijk dat wij Belgen makkelijk onze ogen opentrekken van wat er gebeurd. Maar er zijn ook leuke dingen aan verbonden. Zo waren enkele meisjes in de klas waar ik de meeste observaties en participaties bij heb zo enthousiast om een cake te bakken voor tijdens de Noorse les, zodat er vrijdag 2 cakes waren in de klas. Ik was op dat moment in een andere klas aanwezig maar toen ik 's middags de leraarskamer binnen kwam lag er van elke cake een stuk op mij te wachten voor te proeven. En het was enorm lekker.

Temperatuursverschil van 26°C

De voorbije 30 dagen heeft de temperatuur hoogtes en laagtes gekend. 29 dagen geleden was het -8,7°C, 2 dagen geleden was eht al een mooie 17,3°C. Dit is een verschil van 26°C op minder dan een maand tijd. Niet moelijk dat de afgelopen week zomer leek voor ons...

Maar mooie liedjes blijven niet duren, spijtig genoeg is het weer opnieuw aan het veranderen. Een uurtje geleden zijn de eerste spatjes water opnieuw naar beneden gekomen, nog niet zo veel maar je bent het niet meer gewoon. Gelukkig is het enkel een beetje motregen. Moest het typisch Stavangers weer zijn dan zouden we op een half uur tijd van de stralende zon in de gietende regen zitten. De grote buien worden vanaf zaterdag verwacht. Diegene die nu naar Stavanger vertrekken komen 2 weken te laat...

De Noren gaan ver in hun liefde voor de Belgen

Volgend persoon kwam gisteren voor mij op de bus zitten...

Dit is de enige echt BELGISCHE haarsnit.

Extra info

Even een beetje duidelijkheid i.v.m. de onderverdeling van het onderwijs hier.

Graad 1-6 is gelijk een het eerste tot het zesde leerjaar bij ons; 7-10 zijn de eerste 2 graden van het secundair onderwijs bij ons. De leerlingen zitten hier samen per leeftijd.

Ook de onderverdeling tussen lager en secundair onderwijs is iets anders. Het is als volgt:

KLEUTERONDERWIJS
2 groepen:
groep 1: 1-3 jaar
groep 2: 4-6 jaar

LAGER ONDERWIJS
gr 1 - 7 jaar
gr 2 - 8 jaar
gr 3 - 9 jaar
gr 4 - 10 jaar
gr 5 - 11 jaar
gr 6 - 12 jaar
gr 7 - 13 jaar

LAGER SECUNDAIR ONDERWIJS
gr 8 - 14 jaar
gr 9 - 15 jaar
gr10 - 16 jaar

HOGER SECUNDAIR ONDERWIJS
gr11 - 17 jaar
gr12 - 18 jaar
gr13 - 19 jaar


--> De leerlingen hebben deze leeftijd of bereiken die gedurende het jaar.
--> Graad 1 tot 10 is verplicht, de meeste leerlingen studeren nadien wel verder maar vele vallen na het eerste jaar al af wegens te slechte resultaten en dergelijke.

De stage verloopt goed

Stage in Noorwegen doe je met plezier. Je hebt geen zware stress want alles gaat er hier veel gemoedelijker aan toe. De leerlingen hebben maar les van 8.30 tot 13.55. Daarna zijn ze vrij. De leerkrachten hebben nadien nog alle tijd om voorbereidingen te maken en als ze thuis komen zit hun dag er effectief op. Dan zijn er geen zorgen meer. Dus een enorm verschil met België. Gisteren heb ik eerst het begin van een les Noors gevolgd. Daarin moesten de leerlingen een kortverhaal bespreken. Niet dat we er veel van begrepen maar aan hun lichaamshouding konden we al heel veel zien. Nadien hebben we tijdens dezelfde les de leerlingen in kleine groepjes naar buiten genomen en met hen gepraat over een project dat ze voor Engels moeten maken. Om te kijken wat ze al gedaan hadden, of er genoeg ideeën waren, enz. Op deze manier konden we de leerkracht ontlasten en zouden de leerlingen direct kunnen beginnen werken tijdens de Engelse les. Na de Noorse les stonden er 2 uren sport op het programme. Het was de oudste groep en deze mocht kiezen. Individueel gaan trainen voor de Cooper test die ze binnen enkele weken moeten afleggen of voetbal. Uiteindelijk hebben ze een wedstrijd van 5 tegen 5 gespeeld. De sportlessen gaan door in de lokale sporthal. Deze is goed uitgerust en als het goed weer is mogen de scholen ook gebruik maken van het kunstgrasveld. Nu voor mij was het de eerste keer om daarop te komen. Het voelt een beetje anders aan maar het is geen immens verschil. Dit is een veld met een soort plastic korrels op. Om het goed te onderhouden moet het dan ook geregels geborsteld worden. Op de stageschool zelf zijn ze nu ook een veldje aan het aanleggen. Dit bestaat ook uit kunstgras maar dit maal met zand als hechtingsmiddel, het borstelen zou te moeilijk en te duur zijn voor zo'n klein veldje. Gisteren is het tappijt uitgerold. Vandaag is het zand er op gelegd. Dit is gedaan door de leerlingen. Sommige hebben zich vrijwillig opgegeven om dit te doen. De directeur (die deze voormiddag even kwam praten met ons) hoopt dat het binnen een week is afgewerkt. De studentenraad zal dan ook nog iets willen organiseren als "officiële opening". Wat weten ze nog niet goed.
Vandaag moest ik niet om 8.30 maar pas om 9.15 op school zijn. Ik mocht een les natuurwetenschappen meevolgen. Het ging dit maal over de oliewinning en het milieu. De leerkracht vertelde hier boeiend over, de leerlingen stelden enthousiast vragen en tegen het einde van de les was er een discutie over biobrandstoffen. Waar het vandaan kwam, of het niet veiliger en properder is voor het milieu enzoverder. Nu was er 1 ding waar sommige geen probleem in zagen. Dat de grote vraag naar bio de voedselprijzen doet stijgen. Dit konden ze eerst niet goed vatten. De leerkracht kwam dan met een voorbeeld op de proppen met leerlingen uit de klas en die heeft maar zoveel geld en zou dat niet meer kunnen kopen, enz. Uiteindelijk begrepen ze dat dit een invloed op de prijs had. En leuke, ontspannende maar ook leerrijke les. De meeste leerlingen volgden, de enkelingen die niet echt zin hebben hielden zicht met andere dingen bezig. Sommige zaten zelfs zichtbaar naar hun mp3 spelers te luisteren zonder dat er opmerkingen werden op gemaakt. De meest ontspannende les was toch de laatste 3 uur. Als de leerlingen in graad 6 en 9 zitten krijgen ze enkele uren koken. We hebben drie uur van deze les bijgewoond. De leerlingen hebben zalmburgers en prinsessentaart gemaakt. Het oogde en was ook lekker. De leerlingen houden van deze les omdat het rustig aan is, ze overlopen het recept en werken dit dan vervolgens zelfstandig uit. Nadien worden de tafels gedekt en alles opgegeten. Nuja, niemand is echt verzot op vis en er bleven dus veel visburgers liggen. Er was ook 1 groep dat voor de wok had geopteerd. Deze was ook heel lekker. De ene taart was al beter gelukt dan de andere (1 taart viel gewoon in stukken uit elkaar in de oven en op de grond) maar ze zijn heel lekker. Tijdens deze les hebben we niet stilgezeten. We hebben ook onze eigen taart gebakken.
Het is verbazend om te zien hoe de school is uitgerust. Ze heeft 2 keukens. Elke keuken bestaat eigenlijk uit 5 volledig uitgeruste keukens.

Stralende zon en geen wolk aan de hemel...

Stralende zon en geen wolk aan de hemel... Dat is een van de redenen waardoor je niet zo veel van mij gehoord hebt. We hebben al meer dan een week geen druppel regen gezien en iedere dag schijnt de zon van 's morgens tot 's avonds. Het is eens wat anders dan het eeuwige grijze weer. Maar nu we de zon zo gewoon zijn zal het wel even aanpassen worden als het terug grijs en regenachtig wordt. Spijtig genoeg zal dat ergens op het einde van deze week het geval zijn. Maar we laten het niet aan ons hart komen. Het grootste deel van de groep is ondertussen naar huis vertrokken. Ze hebben natuurlijk de pech dat ze dit goede weer niet meer kunnen meemaken. Nuja, de Spanjaarden zullen daar minder last van hebben. Zeker omdat enkele van hen over een week al opnieuw naar het buitenland trekken. Ditmaal een uitstapje naar de Caraïben. Ze zullen daar hetzelfde weer hebben als wij nu, alleen zal de temperatuur veel hoger zijn dan de 10°C hier. Uit het zachte briesje en in de zon voelt het heel aangenaam aan. Zo goed zelfs dat je gemakkelijk in T-shirt kan rondlopen. Nuja, sommige toch. Andere blijven bij dit weer nog steeds vasthouden aan vele lagen truien, mutsen en sjaals... De Noren hebben nogal rare gewoonten op dat vlak.
Over rare gewoonten gesproken. Zaterdag liep ik nog even langs de bibliotheek. Ik kwam net het gebouw binnen en er klonk luide muziek. Ik vond dat de volumeknop in de muziekafdeling iets te hard stond. Maar ik was verkeerd. Er speelde geen CD maar een Londense band gaf er een heus miniconcert voor de bibliotheekgangers. Ze speelden goed en ben tot het einde blijven hangen. Nadien trok ik nog even richting Ikea. Ik moest daar in de omgeving zijn en aangezien er een gratis bus tot aan Ikea rijdt is dit een busticket uitgespaard. In het industrieterein vlakbij waren enkele straten en parkings van bedrijven in beslag genomen voor een autorally. Het was een kleine omloop waar de rijders drie toeren tegen de chrono maakten. Het stuk waar ik stond was ook het startgedeelte waar de wagens op het circuit kwamen en ze moesten nadien hier ook nog passeren om het circuit te verlaten. Het was een leuke namiddag. Dat moet ook de lokale politie gedacht hebben. Eerst waren een 2 wagens van de organisatie om het circuit vrij te maken, deze werden gevolgd door een politiewagen. Deze reed aan hoge snelheid zodat de agent (natuurlijk ook voorzien van racehelm) zijn dag van het jaar had. Nu het circuit vrij was begon de race. Eerst kwamen de moderne rallywagens die tip top in orde waren. Nadien kwamen meer de amateur racers. Met bijna verkoopsmodelen die enkele stickers en een rolkooi hadden gekregen of een oude Volvo of BMW die extra vertevigd en verlaagd waren. Het ging dus een beetje van goed ronkende motoren bergaf tot bijna fabrieksmodelletjes. Na de 20e van de laatste categorie heb je het dan ver gezien. Maar tussen deze laatste categorie zijn er altijd die denken dat ze niets te verliezen hebben. Enkele scheurden werkelijk door de bochten, de achterkant van de wagen brak vaak uit in de bochten en ze misten geregeld op een haar na een verlichtingspaal of een betonblok. Op deze manier zorgden zij voor spectakel.
Gisteren heb ik niet zo veel gedaan, ik heb vooral bezig geweest met het aanmaken van een fotoalbum over mijn periode tot hier toe. Hopelijk wordt alles goed geprint en tegen het einde van de week moet dit album al thuis zijn. Ik zal nog even geduld moeten hebben voor ik het uiteindelijke resultaat zal kunnen zien.
De voorbije week heb ik vooral gevuld met genieten van het mooie weer. Ik ben enkele malen naar de zee geweest, heb wat gewandeld en genoten van de natuur hier in de omgeving. Ook heb ik enkele filmpjes bekeken, in de voormiddag is de temperatuur niet zo hoog en kan je dus rustig wakker worden met een filmpje. 's Avonds was het bijna iedere avond een afscheidsmoment omdat er altijd wel iemand vertrok. Nu blijven we nog met 8 mensen over en enkele die geen zin hebben om naar huis te keren. Er zijn nog een aantal studenten die tot eind april/begin mei blijven. Eens deze mensen weg zijn zal het stil zijn...
Vandaag is ook de stage begonnen. Zoals zo veel dingen in Noorwegen verloopt dit echt op een rustige manier en het woord "stress" kennen ze hier dan ook helemaal niet. Doordat de oudste groep een speciale wiskundetest had konden we buiten de sportles van de 14 jarigen niet veel meemaken. We zijn dan ook na 2 uur terug naar huis gegaan. Vanaf morgen staat er (gelukkig) meer op het programma.

De grote uittocht...

Vandaag begint de grote uittocht pas echt. Tussen dit en 2 weken is iedereen vertrokken en blijven we nog met enkele over. Donderdag hebben we zoals het natuurlijk hoort de 3 maanden geëvalueerd. Met het afgeven van een poster met berichtjes van ons allemaal op een een applaus voor Monica hebben we dit mooi afgerond.

Op vrijdag was er dan als het ware een laatste avondmaal. Iedereen ging nog een laatste keer uitgebreid aan de slag in de keuken om een afsluitend diner te bereiden. We zijn studenten voor iets dus veel pasta en rijst met groenenten. Maar ook ander lekkers in overvloed. De taart van Elisa maakte alles compleet. Al een eerste geslaagd deel van de avond.

Nadien warmden de Spaanse jongens ons op door eindelijk (na drie maanden) de Spaanse verleidingskunsten te verklappen. Het komt er op neer dat een meisje verleiden en stierenvechten net hetzelfde is. Dit hebben ze uitgebreid voorgedaan. Meer uitleg geven is onmogelijk, enkel een Spanjaard kan het met zo veel vertoon en enthousiasme doen maar sommige hebben dit later op het afscheidsfeestje wel kunnen uittesten. Hiermee zitten de eerste drie maanden erop.

Of toch niet. Want voordat de laatste weg is zullen er nog wel enkele feestjes passeren.

Vandaag stond een eerste verhuis op stapel. Sommige wouden geen 4 dage extra bijbetalen en hun huurcontract liep vandaag af. Een kleine verhuis werd in gang gezet. Ze verblijven nog tot vrijdag in verschillende kamers van ons. Er komt een echt kampgevoel naar boven. Een hoop valiezen die overal staan en overal ligt wel gerief van iedereen...

PS: Ondertussen staat er al meer bagage...

Preikestolen - enkele foto's

Zoals beloofd enkele foto's van de trip naar Preikestolen. Het is een selectie want het zijn er veel te veel om allemaal on line te zetten. Het geeft u een indruk van wat het is maar je moet het zeker zelf eens doen.

Iedereen kan zonder problemen de tocht volbrengen. Wij hebben het in de sneeuw gedaan dus waterdicht schoeisel met een stevige zool met goede grip was op dat ogenblik zeker aan te raden.

Sommige hebben het toch geprobeerd om met sportschoenen de tocht te doen. Ze zijn er geraakt maar met natte voeten en/of enkele keren weggegleden te zijn geweest.

De tocht heeft 3 steilere hellingen en daartussen enkele vlakkere gedeelten. Op het einde gaat het nog een beetje op en af. De hellingen zijn goed te nemen doordat er een heus wandelpad is aangelegd zoals je hierboven ziet. De rotsen zijn als een soort trap aangelegd. In het begin is het zelfs een half verhard wandelpad.

Ook zijn er enkele houten vlondertjes om over de drassige gebieden te lopen.

Ook zijn er enkele houten brugjes langs de kloof aangelegd. Hierdoor moet je niet meer over de berg klimmen maar kan je er gewoon simpelweg rondlopen. Dit is veel eenvoudiger en zorgt ervoor dat er nog meer toeristen op afkomen. Wij hebben dit in de lente en met sneeuw gedaan. Er waren dan nog niet zo veel mensen. Er waren 2 mensen voor onze groep en achteraf zijn we nog een tiental mensen tegengekomen. In de zomer is het 1 lange fille tot aan de top. Wij hebben geluk gehad dat we van de rust konden genieten.

Geregeld kwam je enkele bergbeekjes of kleine meertjes tegen. Deze waren al dan niet bevroren of verstopt onder de sneeuw. Gelukkig konden we overal goed over wandelen en zijn we er zonder natte voeten vanaf gekomen.

Dit is de rots ten voete uit. Hierop zie je duidelijk hoe diep het wel is en hoe vlak hij is.

De rots van bovenaf gezien met een deel van de groep dat aan het pick nicken was of een fotosessie hield.

De besneeuwde vlakte op de top. De natuur is hier nog vrij ongerept. Zelfs al komen hier in de zomer duizenden toeristen langs.

Links: de preikestolen en rechts een andere rots. Daartussen een schitterende kloof.

De Preikestolen met iemand die het waagt op het puntje te gaan staan. Sommige bleven liever op een veiligere afstand.

Preikestolen

7.15 de wekker gaat en we staan op onder een stralend zonnetje. Na wakker te zijn geworden was het tijd voor het nodige proviant klaar te maken. Snel enkele broodjes smeren en zelf ook een stevig ontbijt nemen. We zullen het kunnen gebruiken want vandaag gingen we de Preikestolen op. De preikestolen is een unieke rots in dit gebied. Een vlakte van ongeveer 25m op 25m vierkante meters die boven de fjord uitsteekt. Er is geen bus die tot vlakbij rijdt of een lift die je tot de vlakte brengt. Dit laatste hebben ze een geruime tijd van plan geweest. Ze wouden een lift bouwen zodat de cruiseschepen beneden in de fjord aanmeerden en de passagiers de lift konden nemen. Gelukkig is dit prachtige natuurverschijnsel onaangeroord gelaten. Je moet dus een wandeling maken om tot op de rots te geraken. Dankzij Monika (de coördinatrice van de hele cursus) die heeft geholpen om de trip te maken. Wij moesten enkel de ferry naar Tau betalen en van daaruit zouden we dan tot aan de Preikestolenhutte (start van de wandeling) gebracht worden. Deze bus werd door de universiteit betaald (lang leve het Noorse systeem waar je na het invullen van enkele papieren het geld zonder problemen toegezegd krijgt). Daar aangekomen begonnen we aan de trip. Er wordt een wandeltijd van 2 uur vermeld en dit voor iedere richting. Je moet ongeveer 300m klimmen en dit over een afstand van net geen 4km. Het kaartje hieronder zal veel verduidelijken.


Zoals je ziet verloopt de klim in verschillende stappen. Je bigint onmiddelijk met een stevig stijgingspercentage. Niets onvoorkomelijk maar als je net uit de bus kom merk je het wel even. Eens je het gewoon bent val dit nog heel goed mee. Vervolgens komt er een vlakker gedeelte gevolgd door een 2de keer klimmen. Deze eerste helft valt heel goed mee. Nadien is er nog even een kleine vlakte om vervolgens het zwaarste stukje aan te zetten. Dit is een lange en steile beklimming. dit was het moeilijkste gedeelte vond ik. Nadien had je terug een vlakker gedeelte en ging het niet meer zo enorm naar omhoog.
Wij hebben deze hele trip in de sneeuw kunnen doen. Aan de parking waar de bus ons afzette was er enkele een beetje in de graskanten maar na enkele meters begon er al meer en meer sneeuw te liggen. De hele weg naar de Preikestolen was besneeuwd. Dit maakte het soms een beetje moeilijker om de weg te vinden. Ook het derde gedeelte was hierdoor lastiger.
We zijn allen samen aan de beklimming begonnen maar al snel ging ieder op zijn eigen tempo verder. Jirji (George) en ik zijn na 1 uur klimmen als eerste bovengekomen. Nuja, als eerste van onze groep. Er waren al 2 mensen die nog voor ons naar boven zijn gegaan. Na een halfuurtje kwamen de volgende toe en de laatste deden er 2 uur over. We hebben nog een tijdje op en rond de Preikestolen verbleven om vervolgens de terugtocht in te zetten. We hadden dit maal geluk. De zon was heel de dag van de partij geweest en heeft ons een stuk geholpen. Een beetje lager was het wat warmer en had de zon de meeste sneeuw doen smelten. De eerste helft van de klim was sneeuwvrij en hierdoor konden we gemakkelijker dalen. Iedereen is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Of de spieren ervan zullen bekomen zullen we morgen merken.

Foto's volgen nog...

De lessen zijn gedaan...

Vandaag mijn allerlaatste les gehad! Het was een toffe ontspannende les om af te sluiten. Door de deadline van een taak waren er vele afwezigen maar deze hadden ongelijk. Uiteindelijk waren we met 12 man.
Morgen gaat bijna iedereen op uitstap naar Preikestolen. We nemen eerst een ferry (die we zelf moeten betalen) en vervolgens een bus die de universiteit betaald. We hebben weer geluk. Het zal een toffe daguitstap worden.
Op woensdag staat dan een eindpresentatie voor muziek op het programme. Vele zingen of spelen muziek maar omdat mijn muzikale capaciteiten beneden alle peil zijn heb ik het bij een schriftelijke taak gehouden die ik dan kort toelicht.
En op donderdag zit het er dan volledig op. Dan is er een afsluitende evaluatie en wordt (dit gedeelte alvast) afgesloten. In de week erna vertrekt dan bijna iedereen naar huis. Het zal stil worden.
Tegen het einde van de maand zal het weer drukker worden voor een tweetal weken. Dan komen er veel mensen deelnemen aan een speciaal project. Ik mag er ook aan deelnemen en het wordt heel intressant. Monika is er al heel de tijd enthousiast over. Van de deelnemers zullen er 12 in Gulaksveien verblijven. De drukte zal dan even terug zijn.
Nadien heb ik nog een stage af te werken en daarover dan een korte taak maken. Tegen dan is alles volledig gedaan en kan ik nog enkele dagen rustig uitblazen voor ik terug naar België kom. Tot nu toe was het al een leerrijke ervaring maar ik kijk vooral ook uit naar de langere stage zodat ik nog meer kan te weten komen over hoe ze hier werken. Het zal eerder een soort PAV-stage zijn doordat er om organisatorische redenen waarschijnlijk ook heel wat enkele algemene & specifiek Noorse vakken in verwerkt zullen zitten.

Steineronderwijs

Deze middag stond er een bezoek aan de steinerschool van Stavanger op het programma. Deze school bestaat sinds 1980 en heeft sinds 1990 zijn vaste locatie vlak bij mijn kot. Het is een opmerkelijk gebouw met zijn eigen speciale architectuur. Zo speciaal dat architectuurstudenten van overal op studie naar hier komen om het gebouw toch een te kunnen zien. We kregen eerst een korste, goede introductie op het steineronderwijs gevolgd door meer uitleg over de school zelf en hoe de school functioneerd. Naar Noorse normen is dit een unieke school. Er is een kleuterschool (onafhankelijk van de rest van de school maar deze volgt dezelfde pedagogie). Vervolgens is het de gehele school waar lager onderwijs en secundair (zowel lagere graden als de hogere) samen zitten. Je kan hier dus van je 1 jaar tot als je 19 bent naar school gaan. De meeste doen hun laatste drie jaar vaak in een andere school om meer mensen te leren kennen. De school zelf heeft van ieder jaar 1 klas. Ieder jaar heeft zijn eigen klas die aangepast is aan de noden van die leeftijd. Aangepast interieur, vormgeving, kleuren en dat allemaal op natuurlijke weize. De school is eigenlijk nog vollop in aanbouw. Er zijn nog vele dingen die moeten gebouwd worden maar zoals zo vaak is er daar het geld niet voor. Deze school is ook maar voor 85% gesubsidieerd t.o.v. de andere scholen die 100% subsidie krijgen. We hebben aan de hand van de leerlingen hun zelfgemaakte handboeken een idee van alles gekregen. Het is een heel eigen methode van lesgeven maar het is op een verhelderende en duidelijke manier weergegeven. Er zijn enkel handboeken voor de talen (Engels en Duits en dit al vanaf 7 jaar!!) en lezen in de Noorse taal. Voor sommige was het raar om zonder handboeken te werken. Zo waren de Tsjechen echt van je moet toch een handboek hebben. De leerkracht werkt altijd met 1 boek. Wat in mijn ogen heel beperkend is want 1 boek kan nooit alles omvatten. Je bent dan enkel bezig met wat u voorgeschoteld is door de uitgever. Op deze manier ga je meerdere bronnen en boeken raadplegen en krijg je een beter en algemener beeld. Je kan dan het beste van alles combineren en in je les stoppen. Uiteindelijk hebben we nog snel door de school gewandeld om een compleet beeld te krijgen. De speelplaats was heel ruim en ingericht met veel natuurlijke speelmogelijkheden. De klas voor de jongste groep hebben we ook nog te zien gekregen. Deze was veel kleiner en intiemer dan de klassen voor de oudste groepen. Het was een intressante uitstap.

Dramaklas zal nodig zijn voor sommige...

Maandag hebben we de 2de dramaklas van de Zuid-Afrikanen. Deze les zullen sommige zeker kunnen gebruiken. Enkele wouden een late aprilgrap houden... Maar diegene die ervan afwisten reageerden veel te flauw (in tegenstelling tot wat ze anders zouden doen) waardoor alles snel duidelijk was. Voor de rest gebeurt er niet zo veel behalve de taken af werken en tussendoor als ontspanning een filmpje kijken of een wandeling maken. Gisterenavond hebben we met heel de groep een "thriller" bekeken. Nuja, veel spanning zat er niet in. Alles was heel voorspelbaar en het verhaal was heel slap. White noise is dus echt GEEN aanrader. Zaterdag staat er (zoals iedere week eigenlijk) nog een feestje gepland, dit maal een varjaardagsfeestje van Anne (Denemarken). De Spanjaarden (de grootste feestbeesten) komen ook dus het zal wel gezellig worden.

Zuid Afrika

Neen, we hebben geen reis naar daar gepland. Wel waren er 2 meisjes van Kaapstad te gast. Ze hebben vandaag aan ons komen "vertellen" vanwaar ze zijn en wat ze doen. Nuja, zo luidt het officiële gedeelte. Ze hebben vooral rond drama komen werken. Iets wat eigenlijk iedere leerkracht kan gebruiken. Het was een combinatie van spelletjes en dramaoefeningen. Een leuke afwisseling. Soms duurde het net iets te lang of was het enthousiasme even zoek. Maar al bij al hebben we ons goed geamuseerd. Tussen de taken door is dit een leuke afwisseling. Het is een van de laatste echte lessen. Alles loopt stilletjes aan op zijn einde. Zo hebben we vrijdag nog een bezoek aan de steinerschool vlakbij mijn kot. Op maandag nog een dramales van de Zuid Afrikanen. Op woensdag staat het eindproject voor Music crossing borders op het menu en op donderdag is er een afscheidsles met Monika. We evalueren heel de cursus. Want op vrijdag begint dan de grote uitstroom. We blijven met 7 van de 32 over voor de extra stagemodule. Eigenlijk is het afscheid nemen al een beetje begonnen. Om 17.00 is Randa hier vertrokken, ze ging al terug naar Letland. Dit was beter voor haar. Ze is namelijk al meer dan 5 maand zwanger. Hier heeft ze nooit een goede check up gehad en het vliegen op zich is ook niet meer zonder risico's. Daarom heeft ze ons nu al verlaten. Nu ik dit schrijf moet ze al in Riga geland zijn en onderweg zijn naar huis. We hopen dat alles goed gaat met de baby.