dinsdag 22 april 2008

Stralende zon en geen wolk aan de hemel...

Stralende zon en geen wolk aan de hemel... Dat is een van de redenen waardoor je niet zo veel van mij gehoord hebt. We hebben al meer dan een week geen druppel regen gezien en iedere dag schijnt de zon van 's morgens tot 's avonds. Het is eens wat anders dan het eeuwige grijze weer. Maar nu we de zon zo gewoon zijn zal het wel even aanpassen worden als het terug grijs en regenachtig wordt. Spijtig genoeg zal dat ergens op het einde van deze week het geval zijn. Maar we laten het niet aan ons hart komen. Het grootste deel van de groep is ondertussen naar huis vertrokken. Ze hebben natuurlijk de pech dat ze dit goede weer niet meer kunnen meemaken. Nuja, de Spanjaarden zullen daar minder last van hebben. Zeker omdat enkele van hen over een week al opnieuw naar het buitenland trekken. Ditmaal een uitstapje naar de Caraïben. Ze zullen daar hetzelfde weer hebben als wij nu, alleen zal de temperatuur veel hoger zijn dan de 10°C hier. Uit het zachte briesje en in de zon voelt het heel aangenaam aan. Zo goed zelfs dat je gemakkelijk in T-shirt kan rondlopen. Nuja, sommige toch. Andere blijven bij dit weer nog steeds vasthouden aan vele lagen truien, mutsen en sjaals... De Noren hebben nogal rare gewoonten op dat vlak.
Over rare gewoonten gesproken. Zaterdag liep ik nog even langs de bibliotheek. Ik kwam net het gebouw binnen en er klonk luide muziek. Ik vond dat de volumeknop in de muziekafdeling iets te hard stond. Maar ik was verkeerd. Er speelde geen CD maar een Londense band gaf er een heus miniconcert voor de bibliotheekgangers. Ze speelden goed en ben tot het einde blijven hangen. Nadien trok ik nog even richting Ikea. Ik moest daar in de omgeving zijn en aangezien er een gratis bus tot aan Ikea rijdt is dit een busticket uitgespaard. In het industrieterein vlakbij waren enkele straten en parkings van bedrijven in beslag genomen voor een autorally. Het was een kleine omloop waar de rijders drie toeren tegen de chrono maakten. Het stuk waar ik stond was ook het startgedeelte waar de wagens op het circuit kwamen en ze moesten nadien hier ook nog passeren om het circuit te verlaten. Het was een leuke namiddag. Dat moet ook de lokale politie gedacht hebben. Eerst waren een 2 wagens van de organisatie om het circuit vrij te maken, deze werden gevolgd door een politiewagen. Deze reed aan hoge snelheid zodat de agent (natuurlijk ook voorzien van racehelm) zijn dag van het jaar had. Nu het circuit vrij was begon de race. Eerst kwamen de moderne rallywagens die tip top in orde waren. Nadien kwamen meer de amateur racers. Met bijna verkoopsmodelen die enkele stickers en een rolkooi hadden gekregen of een oude Volvo of BMW die extra vertevigd en verlaagd waren. Het ging dus een beetje van goed ronkende motoren bergaf tot bijna fabrieksmodelletjes. Na de 20e van de laatste categorie heb je het dan ver gezien. Maar tussen deze laatste categorie zijn er altijd die denken dat ze niets te verliezen hebben. Enkele scheurden werkelijk door de bochten, de achterkant van de wagen brak vaak uit in de bochten en ze misten geregeld op een haar na een verlichtingspaal of een betonblok. Op deze manier zorgden zij voor spectakel.
Gisteren heb ik niet zo veel gedaan, ik heb vooral bezig geweest met het aanmaken van een fotoalbum over mijn periode tot hier toe. Hopelijk wordt alles goed geprint en tegen het einde van de week moet dit album al thuis zijn. Ik zal nog even geduld moeten hebben voor ik het uiteindelijke resultaat zal kunnen zien.
De voorbije week heb ik vooral gevuld met genieten van het mooie weer. Ik ben enkele malen naar de zee geweest, heb wat gewandeld en genoten van de natuur hier in de omgeving. Ook heb ik enkele filmpjes bekeken, in de voormiddag is de temperatuur niet zo hoog en kan je dus rustig wakker worden met een filmpje. 's Avonds was het bijna iedere avond een afscheidsmoment omdat er altijd wel iemand vertrok. Nu blijven we nog met 8 mensen over en enkele die geen zin hebben om naar huis te keren. Er zijn nog een aantal studenten die tot eind april/begin mei blijven. Eens deze mensen weg zijn zal het stil zijn...
Vandaag is ook de stage begonnen. Zoals zo veel dingen in Noorwegen verloopt dit echt op een rustige manier en het woord "stress" kennen ze hier dan ook helemaal niet. Doordat de oudste groep een speciale wiskundetest had konden we buiten de sportles van de 14 jarigen niet veel meemaken. We zijn dan ook na 2 uur terug naar huis gegaan. Vanaf morgen staat er (gelukkig) meer op het programma.