Preikestolen

7.15 de wekker gaat en we staan op onder een stralend zonnetje. Na wakker te zijn geworden was het tijd voor het nodige proviant klaar te maken. Snel enkele broodjes smeren en zelf ook een stevig ontbijt nemen. We zullen het kunnen gebruiken want vandaag gingen we de Preikestolen op. De preikestolen is een unieke rots in dit gebied. Een vlakte van ongeveer 25m op 25m vierkante meters die boven de fjord uitsteekt. Er is geen bus die tot vlakbij rijdt of een lift die je tot de vlakte brengt. Dit laatste hebben ze een geruime tijd van plan geweest. Ze wouden een lift bouwen zodat de cruiseschepen beneden in de fjord aanmeerden en de passagiers de lift konden nemen. Gelukkig is dit prachtige natuurverschijnsel onaangeroord gelaten. Je moet dus een wandeling maken om tot op de rots te geraken. Dankzij Monika (de coördinatrice van de hele cursus) die heeft geholpen om de trip te maken. Wij moesten enkel de ferry naar Tau betalen en van daaruit zouden we dan tot aan de Preikestolenhutte (start van de wandeling) gebracht worden. Deze bus werd door de universiteit betaald (lang leve het Noorse systeem waar je na het invullen van enkele papieren het geld zonder problemen toegezegd krijgt). Daar aangekomen begonnen we aan de trip. Er wordt een wandeltijd van 2 uur vermeld en dit voor iedere richting. Je moet ongeveer 300m klimmen en dit over een afstand van net geen 4km. Het kaartje hieronder zal veel verduidelijken.


Zoals je ziet verloopt de klim in verschillende stappen. Je bigint onmiddelijk met een stevig stijgingspercentage. Niets onvoorkomelijk maar als je net uit de bus kom merk je het wel even. Eens je het gewoon bent val dit nog heel goed mee. Vervolgens komt er een vlakker gedeelte gevolgd door een 2de keer klimmen. Deze eerste helft valt heel goed mee. Nadien is er nog even een kleine vlakte om vervolgens het zwaarste stukje aan te zetten. Dit is een lange en steile beklimming. dit was het moeilijkste gedeelte vond ik. Nadien had je terug een vlakker gedeelte en ging het niet meer zo enorm naar omhoog.
Wij hebben deze hele trip in de sneeuw kunnen doen. Aan de parking waar de bus ons afzette was er enkele een beetje in de graskanten maar na enkele meters begon er al meer en meer sneeuw te liggen. De hele weg naar de Preikestolen was besneeuwd. Dit maakte het soms een beetje moeilijker om de weg te vinden. Ook het derde gedeelte was hierdoor lastiger.
We zijn allen samen aan de beklimming begonnen maar al snel ging ieder op zijn eigen tempo verder. Jirji (George) en ik zijn na 1 uur klimmen als eerste bovengekomen. Nuja, als eerste van onze groep. Er waren al 2 mensen die nog voor ons naar boven zijn gegaan. Na een halfuurtje kwamen de volgende toe en de laatste deden er 2 uur over. We hebben nog een tijdje op en rond de Preikestolen verbleven om vervolgens de terugtocht in te zetten. We hadden dit maal geluk. De zon was heel de dag van de partij geweest en heeft ons een stuk geholpen. Een beetje lager was het wat warmer en had de zon de meeste sneeuw doen smelten. De eerste helft van de klim was sneeuwvrij en hierdoor konden we gemakkelijker dalen. Iedereen is er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Of de spieren ervan zullen bekomen zullen we morgen merken.

Foto's volgen nog...