Op woensdag werden we opgepikt door een zeer oude boot. Dit was oorspronkelijk de boot die voer tussen Stavanger centrum en het naburige eiland Hundvag. Sinds de komst van de immense brug tussen beide had de boot geen dienst meer. Deze is door een brand ook verwoest geweest maar het onderwijscentrum dat we vandaag hiermee bezochten heeft de boot terug in zijn oude glorie opgeknapt. Hij heeft nog steeds dezelfde oude motor met een duidelijk herkenbaar geluid. Al van ver kan je de boot horen afkomen. Met de boot hebben we 2 kleine eilandjes in de haven aangedaan. Op deze eilanden staan verschillende loodsen. Op het eerste waren ze 1 gebouw opnieuw aan het opbouwend omdat het door een brand tot op de grond gelijk was gemaakt. Op de oude fundamenten is men nu een exacte kopie aan het zetten en enkele bootmakers zullen op dit eiland aan de slag gaan.
Vervolgens werden we naar een tweede eiland gebracht. Onderweg kregen we nog meer uitleg over de boot, de omgeving, enz. Eens we op het tweede eiland waren aangekomen aten we onze lunch op en we kregen een warme kop koffie. Dit was voor sommige wel nodig omdat er weinig beschutting is. Ook binnen in de gebouwen is het vrij fris doordat deze zeer oud zijn en niet geïsoleerd. Na de lunch kregen we nog meer uitleg. Onder andere over een speciale boot die ze hadden liggen in het gebouw. Deze was namelijk van de grootvader van de Noorse studente die ons vergezelt. Ze wist dat haar vader de boot had geschonken aan het centrum maar niet dat deze in het gebouw ten toon gesteld lag. De boot was een oude politieboot ergens in een kleine gemeenschap in een fjord nabij Stavanger. Voordien deed deze zelfs dienst op Kvitsöy, een naburig eiland in de Noordzee. De boot werd als een soort pendel tussen de wal en het grote zeilschip gebruikt. De boot werd iedere keer de zee opgeroeid om de goederen te lossen. Dat dit geen pretje is om u in met een houten roeiboot op volle zee te begeven zal wel duidelijk zijn.
Nadien heeft iedereen zelf het roeien nog eens uitgeprobeerd, bij de ene ging het al beter dan bij de andere maar niemand is gezonken of afgedreven. Een leuke ervaring maar daarnaast ook een leuke kennismaking met hoe de Noren kinderen die schoolmoe zijn proberen te reactiveren. Bij ons blijven ze in de beroepsschool hangen en gaan ze soms deeltijds in een fabriek werken. Hier werken ze met meer kleinschaligere projecten. Na de natuurschool op dinsdag zien we vandaag weer een andere project dat net hetzelfde werkt. Als er jongeren vroegtijdig opgeven is het om hun studies te hervatten omdat ze een doel hebben gevonden. Iets waar ze echt voor willen werken.
De dag werd op de universiteit afgesloten met presentaties over de verschillende soorten houten boten in de deelnemende landen. Een korte, bondige en intressante uiteenzetting door de deelnemende groepen. De officiele dag werd dan afgesloten met een maaltijd in de cafetaria.
Maar de avond was nog jong. De laatste mensen van de Erasmusgroep vertrekken binnen dit en een week. Er was ook iemand jarig en om dit te vieren was er in 1 van de koten was dan ook een feestje georganiseerd. Ik ben er samen met enkele mensen van het intensief project naar toe geweest. Zo hebben ze ook eens een idee van hoe er op een Noorse manier gefeest wordt. De Zweden, Portugesen en Lithouwers waren voltallig, er waren ook drie Belgen (van de zeven) en twee Spaanse meisjes (van de zeven). De afwezigen hadden ongelijk want al gauw liep de living vol en ze mengden zich met plezier tussen de rest van de internationale groep en de Noren die aanwezig waren. Een zeer geslaagde avond voor iedereen.
Vandaag mocht de riem er dan ook een beetje afgegooid worden. We werden pas om 11.00 in het centrum verwacht en konden dus een beetje uitslapen. Er stond normaal een stadswandeling gepland maar de meeste mensen opteerden om op eigen initiatief de boottocht naar de Lysefjord te maken. Deze stond eerst op het programma maar waas om budgetaire redenen geschrapt. Inge (de lokale projectleider), nam de negen overblijvers op sleeptouw. Terwijl de andere ronddobberden op het water van de lokale fjorden kregen wij een rondleiding door hem gegeven. We liepen langs de traditionele plekjes. Inge heeft ons ook gratis het conservefabriekmuseum laten bezoeken. Hij heeft nog in de museumraad gezeteld en blijkbaar opent dit heel makkelijk deuren. Na een kort maar zeer leuk bezoek aan het museum dat in een van de oude fabrieken is gehuisvest, verkenden we verder de stad. Van de oude stad naar de stenen brandtoren, het oliemuseum en het cultuurcentrum. Hiermee was onze "officiele" dag afgerond. Ik het de Portugese meisjes nog de weg naar de drie zwaarden getoond. Daar werd weer kwistig gefotografeerd om vervolgens even over huis te gaan om wat brood te gaan halen. Ik was als enige "vreemdeling" uitgenodigd op een "Iberisch diner". Specialiteiten van Spanje en Portugal in overvloed: lekkere salami en ham, kazen, olijven, wijn, enz. Een gezellig avond met heel veel Spaans waar ik geen jota van versta. Maar toch entertainend genoeg.
Omdat het 1 mei is was er in het centrum vanalles te doen. 's Middags was er een motorparade waarbij enkele 1000den moto's in colone door het centrum passeerden om vervolgens in groep hun toch verder te zetten naar een klein naburig dorpje. Dit is al een jarenlange traditie in de stad waar elk jaar veel mensen en motorijders op afkomen. Daarnaast was er ook een traditionele parade. 's Avonds waren er dan optredens van lokale bandjes. Na het diner zijn we dan ook even naar de stenen toren in het centrum getrokken. Daar vonden de optredens plaats. Het was best gezellig maar soms nauwelijks hoorbaar. De volumeknop mocht een beetje (veel) meer open staan. Maar al bij al was het nog een leuke ervaring. Het was intiemer en kleinschaliger dan we in België of Spanje gewoon waren maar sommige muziek viel wel in de smaak.
Morgen krijgen we een prachtige uitstap voorgeschoteld. We nemen de ferry naar een eilandgemeenschap in de Noordzee. Er wonen ongeveer een 200tal mensen. Vroeger was visserij de hoofdbezigheid, de huidige jeugd heeft hier geen intresse meer in. Hoe het er nu aan toe gaat zullen we morgen kunnen zien. Als het weer meevalt gaan we er zelfs een BBQ aansteken! Wordt vervolgd...
