Vandaag hadden namen we omstreeks 10.00 de bus naar Mekjarvik. Daar sprongen we direct op een ferry die ons naar het idilische Kvitsöy bracht. Het zonnetje was van de partij dus het beloofde een prachtige dag te worden. Kvitsöy is een kleine eilandengroep voor de kust van Stavanger. Het is de kleinste gemeente in Noorwegen. Ze hebben 1 centraal gebouw met daarin alle voorzieningen (gemeentehuis, bibliotheek, tandarts, enz). Daarnaast is er ook 1 winkel aanwezig. Bussen rijden er niet dus we moesten alles te voet doen. Nuja, het is niet zo immens groot dus er was niets onoverkomelijk. We zouden een kreeftenkwekerij bezoeken maar de lokale boerenbond had het zelfde gedacht. Nuja, het was waarschijnlijk de afdeling van de gepensioneerden en deze zouden veel tijd nodig hebben voordat ze alles bezichtigd hadden. Het gebouw was veel te kleine om met 2 groepen tegelijkertijd te bezoeken (enkel voor onze groep was het soms moeilijker). Daarom zouden we eerst lunchen. We aten ons traditioneel broodje dat we elke dag krijgen op maar ondertussen was Inge (in Noorwegen is dit een mannennaam), de projectleider, naar de winkel gelopen achter wat vlees en houtskolen. Er was aan het kleine zandstrandje van 2 m² groot namelijk een goede BBQ. Daarop begonnen we lustig de worsten te braden alsook brood te bakken. Het deeg had een Noorse studente klaargemaakt thuis en ter plaatse werd er een worstje rond een stok gewikkeld. Dat hielden we dan boven het vuur. Om alles af te sluiten leerden we nog iets nieuws bij: eieren bakken op de BBQ, je doet ze namelijk in een envelop. We lieten het niet aan ons hartje komen en het smaakte heerlijk.
In de kwekerij kregen we uitleg over de kreeften, we bezochten de kleine tentoonstelling en zagen het hele kweekproces. Als kers op de taart kregen we nog een uniek exemplaar te zien. Deze kreeft was mogelijk wel 80 jaar oud.
Van dat alles had ik natuurlijk lustig foto's genoemen. De laatste keer dat ik naar het aantal keek waren het er ongeveer 125. Maar ik kan er u geen enkele laten zien. Door een of andere duistere reden waren de foto's verdwenen. De kaar was zogezegd leeg en ongeformateerd. Ik kon ze noch op de computer, noch op men kodak bekijken. Een spijtige zaak maar ik zal van andere mensen nog wel wat foto's proberen te krijgen. Zeker de kreeft zou ik graag hebben. Maar er is nu eenmaal niets meer aan te doen.
