Na eerst wat te hebben zitten werken in de voormiddag ben ik na de middag vertrokken naar Sola. Het begon hier een beetje te warm te worden en daarom zocht ik de koelte van de zee op. Er stond een licht briesje maar gelukkig niet zo hard als woensdag. Daarom was het aangenaam vertoeven aan het strand. Daar las ik een beetje en ruste nog was uit. Ook ben ik even de zee ingedoken en doordat de zon deze al de hele dag had kunnen verwarmen was het een aangename temperatuur. Dit komt omdat het strand ver in een baai is gelegen en de zee er lange tijd zeer ondiep is. De wind blies ook landinwaarts dus het begin was goed opgewarmd. Als je dieper ging was het direct al heel wat kouder aan de voeten. Toch deed het deugd om effe de koelte op te zoeken.
's Avonds zak ik "Denemarken" terug. Ze is hier op bezoek voor een hopeloze liefde. Ze had geluk dat de staking op de luchthaven terug was opgeheven en hier is geraakt. Het zijn nu de leerkrachten die staken. Het blijft hier maar duren... Nu ze is hier voor een hopeloze liefde en gisterenavond hebben we nog eens gemerkt hoe hopeloos ze wel kan zijn. Sommige jongens zijn echt blind of weten niet beter. Als een meisje speciaal voor u het vliegtuig neemt ga je er toch niet voor haar neus met een anders vandoor om ergens te gaan feesten. Sommige doen dit echter zonder schroom... In plaats van met de rest terug naar huis te gaan na een gezellige avond aan 1 van de vele strandjes besloot onze hoofdrolspeler ervoor om toch een stapje in de wereld te zetten samen met ander vrouwelijk schoon. Natuurlijk kon dit niet zonder dat Denemarken er achteraan ging en zo verdwenen ze allen in het Stavangerse nachtleven. Zo eindigde mijn dag met een zoektocht (samen met Rutger en Elisa) naar de in het uitgaansleven verdwenen mensen. Een hopeloze zoektocht echter waar we ons toch moreel toe verplicht zagen. Slaapwel nu!
